հաշտարար

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [hɑʃtɑˈɾɑɾ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ հաշ•տա•րար 

Ածական

1. հաշտեցնող, հաժտություն գցող, խաղադարար, հաշտություն կայացնող ◆ Հաշտարար ատյան: Հաշտարար դատավորը... շատ ստակից բարեկամ է ինձ հետ: (Մուրացան)

Հոմանիշներ

1. խաղաղարար, խաղաղագործ (հնց․)
2. տե՛ս միջնորդ

Արտահայտություններ

1. հաշտարար միջնորդ - պետական պաշտոնյա ցարական Ռուսաստանում, որ վարում էր վիճելի գործերը գյուղացիների և կալվածատերերի միջև
2. հաշտարար դատավոր - շրջապատում խաղաղ հարաբերություններ ստեղծող մարդ ◆ — Silence, — գոչեց հոգնած դեմքով մի երիտասարդ իրավաբան, որ հաշտարար դատավորի պաշտոնակատար էր: (Շիրվանզադե)

Բաղադրյալ բառեր
հաշտարարական հաշտարարություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ mediator, arbitrator, conciliator գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ мирный (ru) ‎(mirnyj), миролюбивый (ru) ‎(miroljubivyj), примрительный (ru) ‎(primritelʹnyj), мировой (ru) ‎(mirovoj), разрешающий споры (ru) ‎(razrešajuščij spory) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

հաշտարար 2

(ած․) (գոյ․)

1. (հին) հաշտ անող, զոհ մատուցող

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։