հավասարակշռություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑvɑsɑɾɑkʃrutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ հաւասարակշռութիւն
վանկեր՝ հա•վա•սա•րակ(ը)շ•ռու•թյուն
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- հավասարակշիռ լինելը
- (ֆիզ․) անշարժ՝ դադարի վիճակ, որի մեջ գտնվում է որևէ մարմին հավասար, բայց հակադարձորեն ներգործող և դրա հետևանքով էլ միմյանց չեզոքացնող ուժերի ազդեցությամբ
- (փխբ․) կայուն՝ հաստատուն վիճակ
- (փխբ․) համապատասխանություն, համաչափություն
- (փխբ․) սառնարյունություն, հանգստություն, զսպվածություն
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- զուգակշռություն, նույնակշռություն, միակշռություն
- հակակշռություն
- տե՛ս հաշվեկշռություն
- տե՛ս սառնասրտություն
- համաչափություն
- կայունություն
- համակշռում
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- հավասարակշռությունը կորցնել
- հավասարակշռության վիճակը խախտվել
- իրեն զսպել չկարողանալ, ինքնազսպումը կորցնել
- հավասարակշռությունից դուրս բերել՝ հանել - ինքնատիրապետումը խախտել, հավասարակշռության՝ ինքնազսպման վիճակից հանել
- հավասարակշռությունից դուրս գալ - իրեն կորցնել, ինքնատիրապետումը կորցնել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։