հավաք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑˈvɑkʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ հաւաք
վանկեր՝ հա•վաք
հավաք1[խմբագրել]
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Թերևս փոխառություն իրանական աղբյուրից՝ իրանական *hamvak- > havak (հնդեվրոպական *sem- «համ-» և *uekn- > ավեստերեն vak- «խոսել»։
Ածական[խմբագրել]
- հավաքված, մի տեղ ժողոված
- վեր քաշած, քշտած ◆ Փեշերը հավաք խրում են գոտին։ Հովհաննես Թումանյան
- (փխբ․) իրեն հավաքած, զուսպ ◆ Չկարողացավ ավելի մեղմ ու հավաք արտահայտվել։ Դերենիկ Դեմիրճյան
- (փխբ․) ամփոփ
Գոյական[խմբագրել]
- մի տեղ հավաքվելը
- հավաքվածների խումբ՝ բազմություն
- ժողով, հավաքույթ (հասարակական կազմակերպության, միևնույն զբաղմունքի մարդկանց և այլն) ◆ Դուրս են թափվում բրոնզադեմ մարդիկ անթիվ՝ մեծ հավաքի: (Գեղամ Սարյան)
- որևէ բան հավաքելը (բերք, խոտ և այլն)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- հավաք անել
- հավաքել, ժողովել
- գոմը տանել, գոմի մեջ հավաքել (անասուններին)
- հավաք պահել իրեն - զուսպ՝ պարկեշտ լինել
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | հավաք(ը) | հավաքներ(ը) |
| Սեռ. | հավաքի | հավաքների |
| Տր. | հավաքի(ն) | հավաքների(ն) |
| Հայց. | հավաք(ը) | հավաքներ(ը) |
| Բաց. | հավաքից | հավաքներից |
| Գործ. | հավաքով | հավաքներով |
| Ներգ. | հավաքում | հավաքներում |
| Թարգմանություններ | |
| |
հավաք2[խմբագրել]
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Փոխառություն՝ պարսկերեն havak:
Գոյական[խմբագրել]
- ռեհան
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։