Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ յարաբերական

վանկեր՝ հա•րա•բե•րա•կան

Ստուգաբանություն

որևէ բանի հետ հարաբերություն ունեցող, որևէ հարաբերությամբ մի բանի հետ կապվող ◆ Հարաբերական մեծություն։
որևէ բանի համեմատությամբ զուգադրությամբ որոշվող, որոշ հանգմանքներից՝ պայմաններից են ունեցած կախումով դիտվող՝ գնահատվող ◆ Հարաբերական ճշմարտություն։ ◆ Երջանկությու ասածդ հարաբերական բան է։
տե՛ս համեմատական
ոչ շատ, չափավոր, որոշ չափով ◆ Գործարանն ունի որոշ հաջողություններ, բայց դրանք հարաբերական հաջողություններ են։
(քրկն․) հարաբերություն՝ վերաբերություն արտահայտող

հարաբերական ածական, (քրկն․) - վերաբերություն արտահայտող ածական
հարաբերական դերանուններ, (քրկն․) - դերանուններ, որոնք ցույց են տալիս նախադասության կապը՝ վերաբերումը մյուսին (ոչ, ինչ, ինչպիսի, ինչքան, որտեղ, ու են)
հարաբերական խոսք, (քրկն․) - հարաբերական բառերով կապակցվող բարդ ստորադասական նախադասություն

Բաղադրյալ բառեր
հարաբերականորեն հարաբերականություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ relative գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ осносительный (ru) ‎(osnositelʹnyj), релятивный (ru) ‎(reljativnyj), стравнительный (ru) ‎(stravnitelʹnyj), пропорциональный (ru) ‎(proporcionalʹnyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։