հարսանիք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑɾsɑˈnikʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ հար•սա•նիք
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Գոյական
- ամուսնության հանդես ◆ Ձմռան մի գիշեր կար մի հարսանիք: Հովհաննես Թումանյան
- (հեգն․) անկարգ խնջույք՝ ուրախություն ◆ Հարևանի տանը կարծես հարսանիք է ու գարուն։ Սարմեն
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- հարսնահանդես, պսակադրություն, հարսնախնջույք, հարսնիք (խսկց․), (գվռ․) հարսնքություն, հարսնհանդես, հարսնքահաց, հարսնքություն, տաշտադրեք, հարսանյաց հանդես
- տե՛ս ամուսնություն
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- հարսանիք անել - հարսանեկան հանդեսով պսակել
- հարսանիքի նստել, հարսանիքը բռնել - հարսանիքն սկսել
- հարսանիքն ուտել
- հարսանիքի խնջույքին մասնակցել
- պսակել
- հարսանիքի շերեփ՝ գդալ - ամեն բանի մոջ խառնվող, կոտրած գդալ
- պապի կամ մամի հարսանիքը միտը գալ - շատ վատ վիճակի մեջ ընկնել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։