հարց

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հարց

վանկեր՝ հարց 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *prk՛-sk-՝ *perk՛- «հարցնել, խնդրել» արմատից. հմմտ. հին հնդկերեն prěcháti «հարցնում է», լատիներեն posco «պահանջել, խնդրել», հին վերին գերմաներեն forska «հետազոտություն, հարց»։

Գոյական

  1. մեկին ուղղված խոսք` որևէ բանի մասին պատասխան` բացատրություն սատանալու համար
  2. սովորողների գիտելիքներն ստուգելու համար տրվող հարցում` խնդիր` առաջադրություն ևն, որ տալիս են բանավոր կամ գրավոր ձևով` հարցատոմսով
  3. լուծելի խնդիր
  4. քննարկման` ուշադրության առարկա
  5. կասկած հարուցող բան, կասկածելի հանգամանք
  6. թվաբանական հանրահաշվական ևն խնդիրների լուծման յուրաքանչյուր հերթական գործողությունը, որ տալիս է ամբողջ խնդրի լուծման համար անհրաժեշտ առանձին մասերի լուծումը
  7. գիտության որևէ ճյուղի խնդիրները շոշափող գիտական ժողովածուների կամ հանդեսների անվանում
  8. անհասկանալի` դժվար ըմբռնելի բան հանելուկ, առեղծված

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. հարցմունք, հարցում
  2. հարցում, խնդիր
  3. խնդիր
  4. գործ
  5. հանգամանք
  6. խնդիր, բարդույթ, կնճիռ (փխբ․)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. հարց տալ - հարցնել
  2. հարց ծագել` ծնվել - հարց խնդիր առաջանալ
  3. հարցը դնել - հարցը քննության առարկա դարձնել
  4. հարցը նրանում(ն) է - բան այն է որ, …
  5. հարցը ինչումն է - բանն ինչ է որն է խնդրի էությունը
  6. հարցը սպառված` փակված համարել - որևէ նյութի մասին խոսակցությունը ավարտել, այլևս չանրադառնալ այդ խնդրին

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։