հեզ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɛz]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ հեզ
վանկեր՝ հեզ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *seg՛ho-` *seg՛h- «պահել» արմատից. հմմտ. ավեստերեն haz- «իրեն հաղթող, զսպող»։
Ածական
- մեղմ ու հանդարտ բնավորության տեր, քաղցրաբարո, խոնարհ
- հեզություն արտահայտող
- (փխբ․) հլու, ստրկամիտ, ծառայամիտ
- (փխբ․) մեղմ, թույլ
- (փխբ․) քնքուշ, նրբին
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- խոնարհ, մեղմ, մեղմիկ, հեզիկ, հեզուկ, անսացող, հեզահամբույր, հանդարտ, հեզաբարո, քաղցրաբարո, դյուրաբարո, գառնաբարո, հանդարտաբարո, հրեշտակաբարո, դյուրահամբույր, բարեհամբույր, դյուրահաճ, դյուրահավան, դյուրահաշտ, քաղցրահամբույր, հեզահոգի, հեզախոնարհ, հեզամիտ, խոնարհամիտ, գառնամիտ, գառնան հրեշտակ (փխբ․), (ժղ․)՝ աղու, գառ, գառնուկ, վարվուկ, ցածուկ, ցածուն, Աստծու (Ադամի) գառ
- (փխբ․) հլու, հնազանդ, ծառայամիտ, ստրկամիտ
- տե՛ս թույլ
- տե՛ս քնքուշ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։