հենք

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [hɛŋkʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հէնք

վանկեր՝ հենք 

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *pen-՝ *(s)pen(d)- «ձգել, մանել, հյուսել» արմատից։

Գոյական

1. հինելը
2. (տեխ․) գործվածքի երկայնակի ձգվող թելերը
3. (փխբ․) երկի՝ ստեղծագործության հիմքը՝ առանցքը կազմող իրադարձությունը, որի շուրջը ծավալվում են ու զարգանում բոլոր մյուս իրողությունները
4. (փխբ․) հիմք

Հոմանիշներ

1. հինվածք, էջք, (գվռ․)՝ մշտութ, մշտոտ
2. տե՛ս հիմք

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ warp, base գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ основа (ru) ‎(osnova) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Լ․ Մուղնեցյան, Մասնագիտական տերմինների բացատրական բառարան, Գյումրի, «Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարանի տպագրություն», 2007 — 268 էջ։