հիշատակ
Արտաքին տեսք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hiʃɑˈtɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ յիշատակ
վանկեր՝ հի•շա•տակ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Փոխառություն իրանական աղբյուրից. հմմտ. հայերեն (< իրանական) յիշել «հիշել»։
Գոյական
- տպավորություն, որ մնում է մեր հիշողության մեջ անցյալից, հուշ
- մեռածի մասին մնացած հիշողություն
- մեկին կամ մի բան հիշեցնող իր՝ առարկա ևայլն
- հուշարձան
- հիշատակություն
- (փխբ․) ժառանգ, սերունդ
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- հուշ
- հիշողություն, անուն, համբավ,
- հիշաիր
- հուշարձան
- հիշատակություն
- սերունդ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- հիշատակը վառ պահել - երբեք չմոռանալ, հավերժացնել, հիշողությամբ անմահացնել
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։