հնչերանգ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [hnt͡ʃʰɛɾɑŋɡ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ հ(ը)ն•չե•րանգ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (ֆիզ․) (երժշտ․) հիմնական տոնին լրացուցիչ նրբերանգ կամ յուրահատուկ բնույթ հաղորդող ձայնային երանգ, երկրորդական տոն (օբերտոն)
  2. (փխբ․) խոսքին որևէ ներքին զգացմունքի՝ վերաբերմունքի արտահայտություն հաղորդող ձայնային երանգավորում՝ յուրահատուկ ելևէջում՝ ինտոնացիա ◆ Նրա ասածների մեջ զգալի էին թերահավատության հնչերանգները:
  3. (փխբ․) նուրբ՝ հազիվ նկատելի կամ զգալի առանձնահատկություն, երանգ, երանգավորում
  4. (լեզվբ․) տե՛ս ենթաձայն
  5. տե՛ս ինտոնացիա
  6. (երաժշտ․) տեմբր, ձայնի այն հատկությունը, որի շնորհիվ զանազանում են տարբեր նվագարաններ, տարբեր մարդկանց ձայները միմյանցից

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. օբերտոն
  2. ելևէջավորում, ելևէջ
  3. տե՛ս ինտոնացիա

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Լևոն Հախվերդյան, Թատերագիտական բառարան, Երևան, «Հայաստան հրատարակչություն», 1986 — 208 էջ։
  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։
  • Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։
Վիքիպեդիայում հոդված կա հետևյալ թեմայով՝ Հնչերանգ: