Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ հ(ը)ն•չույթ

Ստուգաբանություն

(լեզվբ․) լեզվի արտահայտության պլանի նվազագույն միավոր, որը ներկայացվում է որոշակի տարբերակիչ հատկանիշների ամբողջությունը, կարող է կատարել իմաստազատիչ դեր և իրացվում է համապատասխան հատկանիշներով բնորոշվող հնչյուններով (ֆոնեմա)
տվյալ հնչյունային կազմության հատուկ հնչույթաբանորեն էական հատկանիշների ամբողջությանը

Բաղադրյալ բառեր
հնչույթաբան հնչույթաբանական հնչույթաբանորեն հնչույթաբանություն հնչույթային հնչույթայնություն հնչույթանալ հնչույթացնել հնչույթացվել հնչույթացում հնչույթափոխական հնչույթափոխություն հնչույթորեն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ phoneme, phonem, phon գերմաներեն՝ phonem դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ фонема (ru) ‎(fonema) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։