հպատակություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հպատակութիւն

վանկեր՝ հ(ը)•պա•տա•կութ•յուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (իրավ․) քաղաքացու պատկանելությունը որևէ ֆեոդալական կամ բուրժուական տերության մշտական բնակչության

(դիվ․) քաղաքացիություն, հպատակ են անվանվում միապետություն հանդիսացող երկրների քաղաքացիները

  1. հնազանդություն
  2. որևէ պետության հպատակ լինելը (տիրված երկրի մասին)
  3. տե՛ս քաղաքացիություն

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս հնազանդություն
  2. տե՛ս անձնատրություն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Վ․Վ․ Փիլիպոսյան, Մարդու իրավունքների անգլերեն-ռուսերեն-հայերեն բացատրական բառարան («Երիտասարդ ինտելեկտուալների միություն» հիմնադրամի մատենաշար), Երևան, 1997 — 67 էջ։
  • Լիլիթ Թութխալյան, Դիվանագիտական տերմինների և հապավումների բառարան (Տիգրան Մեծ), Երևան, 2004 — 56 էջ։