Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ հ(ը)•րա•հան•գիչ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

խորհրդային պետական, կուսակցական, կոոպերատիվ կամ հասարակական կազմակերպության պաշտոնական անձ, որ ստուգում է տվյալ մարմնին ենթակա կազմակերպությունների ու պաշտոնյաների գործունեությունը և ցուցումներ տալիս աշխատանքի դրվածքի մասին
նա, որ մի բանի վաժեցնում է, մարզիչ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ directive, direction, precept գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ инструкция (ru) ‎(instrukcija), инструктор (ru) ‎(instruktor) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Արամ Բաբայան, Գրադարանային տերմինների բառարան (ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն) (ԿՈՒԼՏՆՈՒՍ հիմնարկների գործերի կոմիտեի հրատարակություն), Երևան — 265 էջ։