հրահանգիչ
Արտաքին տեսք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɾɑhɑŋˈɡit͡ʃʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ հ(ը)•րա•հան•գիչ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Գոյական
- խորհրդային պետական, կուսակցական, կոոպերատիվ կամ հասարակական կազմակերպության պաշտոնական անձ, որ ստուգում է տվյալ մարմնին ենթակա կազմակերպությունների ու պաշտոնյաների գործունեությունը և ցուցումներ տալիս աշխատանքի դրվածքի մասին
- նա, որ մի բանի վաժեցնում է, մարզիչ
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- ցուցմունք
- կարգադրություն
- տե՛ս հրաման
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Արամ Բաբայան, Գրադարանային տերմինների բառարան (ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն) (ԿՈՒԼՏՆՈՒՍ հիմնարկների գործերի կոմիտեի հրատարակություն), Երևան — 265 էջ։