Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հրճուել վանկեր՝ հ(ը)րճ•վել

Ստուգաբանություն

շատ ուրախանալ, հրճվանք զգալ, ցնծալ, մեծ բավականություն զգալ ◆ Ձմռան մի գիշեր կար մի հարսանիք, հրճվում էր անզուզպ ամբոխը գյուղի: Հովհաննես Թումանյան ◆ Հայրը աչքի տակով նայում էր նրան ու հրճվում հոգու խորքում: Սերո Խանզադյան

ցնծալ, ուրախանալ, բերկրել, զվարճանալ, խնդալ, խայտալ, ճխալ (գրք․)
(հզվդ․) հրճվանալ, խնդամտել, մասրել, քրքրվել, վխկտալ (գվռ․)
ուրախ լինել, խնդում լինել, դեմքը փայլել, աչքը լույս գալ, ձեռքերը հնա դնել (փխբ․)
սիրտը ճխալ, սիրտը յուղ կապել, սիրտը յոթ թիզ բաց լինել

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ rejoice, delight, jubilate, (be or become) happy, joyful գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ восторгаться (ru) ‎(vostorgatʹsja), ликовать (ru) ‎(likovatʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։