մանդատ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [mɑnˈdɑt]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ման•դատ 

Ստուգաբանություն

< мандат < լատ․ mandatum հանձնարարություն

Գոյական

1. (պշտն․) հանձնագիր
2. հանձնարարագիր
3. կառավարման իրավունք գաղութների կամ այլ կարգի նվաճված երկրների նկատմամբ
4. (իրավ․) հանձնարարություն
5. ներկայացնողի այս կամ այն կարգի իրավունքները հաստատող փաստաթուղթ
6. (դիվ․) միջազգային իրավունքում՝ լիազորություն, օրինակ՝ որևէ երկրին կամ միջազգային կազմակերպությանը հակամարտության գոտի խաղաղապահ ուժեր ուղարկելու մանդատ, վիճելի տարածքի ժամանակավոր կառավարման մանդատ և այլն

Հոմանիշներ

1. տե՛ս հանձնագիր
2. հանձնարարություն

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ мандат (ru) ‎(mandat) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝ լատիներեն՝ mandatum

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Լիլիթ Թութխալյան, Դիվանագիտական տերմինների և հապավումների բառարան (Տիգրան Մեծ), Երևան, 2004 — 56 էջ։
• Ռ․ Ա․ Վարդանյան, Պատմական իրադարձությունների տերմինների համառոտ բառարան, Վանաձոր, 2007 — 113 էջ։