մենակյաց
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mɛnɑkˈjɑt͡sʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ մե•նա•կյաց••
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․) մարդկային հասարակությունից հեռու՝ մենակ ապրող, միայնակյաց, ճգնավոր
- մարդկանցից խուսափոխ, անմարդամոտ
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- միայնակյաց, մենակեցիկ (միայնակ ապրող)
- տե´ս ճգնավոր
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Հոլովում |
| մենակյաց | մենակյացներ | |
|---|---|---|
| Ուղղ. | մենակյաց(ը) | մենակյացներ(ը) |
| Սեռ. | մենակյացի | մենակյացների |
| Տր. | մենակյացի(ն) | մենակյացների(ն) |
| Հայց. | մենակյաց(ը) | մենակյացներ(ը) |
| Բաց. | մենակյացից | մենակյացներից |
| Գործ. | մենակյացով | մենակյացներով |
| Ներգ. | մենակյացում | մենակյացներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։