միջարկություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [mid͡ʒɑɾkutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ միջարկութիւն

վանկեր՝ մի•ջար•կութ•յուն 

Գոյական

  1. խոսքի մեջ մուծող ձայնարկություն, որ այս կամ այն զգացական երագն է տալիս խոսքին (ֆրկն)
  2. նույնն է՝ ձայնարկություն
  3. մեկի խոսելու, ելույթի, զեկուցման և այլն միջոցին ուրիշի ասաց խոսքը, միջարկված խոսքը
  4. տես ձայնարկություն

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. ձայնարկություն
  2. միջարկ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]