Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ մտագարութիւն

վանկեր՝ մ(ը)•տա•գա•րու•թյուն

Ստուգաբանություն

(բժշկ․) հիվանդագին հոգեվիճակ, որով հիվանդի միտքը և զգացմունքները սևեռվում են որևէ կարգի մեկ գաղափարի վրա (մանիա)
մոլուցք
ցնորմտություն, խելագարություն
մտագարի արարք՝ վարքագիծ
(սխ․) տե՜ս մենամոլություն

(ախտբ․) մտամոլություն, մտախտ, խեղամտություն, մտախտավորություն, մոլեմտություն (մանիա, մտագար լինելը, սևեռուն միտք, հիվանդագին հոգեվիճակ)
տե՜ս խելագարություն
տե՜ս մոլուցք

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։