Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ մրուր

վանկեր՝ մ(ը)•րուր

Ստուգաբանություն

Թերևս մուր բառի հետ միասին պատկանում է *mu-ro- նախաձևին՝ *meu ‎(«խոնավ, կեղտոտ, հեղուկ, կեղտոտել») արմատից։ Աճառյանը կասկածելի է համարում։

գինու, ձեթի և այլնի տակը նստած թանձր նյութը, տակուցք
(փխբ․) դիրտ, տիղմ ◆ Գլուխ էր բարձրացրել կյանքի սև մրուրը, տականքը։ (Քրիստափոր Թափալցյան)
(փխբ․) դառնություն փորձություն ◆ Աշխարհ եկար խալխի սիրով, դարձար վերքի ամոքիչ. զարմանալի զուլալ սրտով կյանքի մրուրն ըմպեցիր։ (Մամուլ)
հետք, որևէ բանի արտահայտություն՝ հետք ◆ Նա… թախծոտ երգ էր լսում, աչքերի մեջ՝ վշտի մրուր: (Սուրեն Այվազյան)
որևէ վատ սովորույթի՝ գաղափարախոսության և այլնի մնացուկ, վերապրուկ
(փխբ․) հասարակության տակուցք
(խոհր․) կաթսայի տակի այրվածք, մթերքի մրուր

մրուրը քամել (փխբ․) - դառնությունը մինչև վերջ կրել ◆ Ճակատագիրը վճռել էր քամել տալ նրա դժբախտության մրուրը մինչև վերջին կաթիլը։ (Րաֆֆի)

Բաղադրյալ բառեր
մրուրազատում մրուրում

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ residue, sediment, lees, dregs, (coffee) grounds, (metaphorical) dregs, scum, bitterness, misfortune, burned-on food գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ осадок (ru) ‎(osadok), гуща (ru) ‎(gušča), горечь (ru) ‎(gorečʹ), сажа (ru) ‎(saža) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։