նետ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [nɛt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ նետ
վանկեր՝ նետ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Բնիկ հնդեվրոպական *nedo- «եղեգ» արմատից․ հմմտ․ հին հնդկերեն nada «եղեգ»։
Գոյական
- (պատմ․) փայտե կամ եղեգնյա բարակ ձող՝ մի ծայրը սրած կամ մետաղյա սլաք հագցրած, որ աղեղով նետում էին թշնամու կամ որսի վրա
- (փխբ․) բարակ շիթով՝ շերտով՝ ճառագայթներով շեշտակիորեն մի բանի դիպչող՝ հանգող հոսանք՝ շող են ◆ Բռնում է ծովը կայծակի նետերն ու իր ահռելի ընդերքում մարում։ Մուշեղ Գալշոյան
- (փխբ․) նետի սլաքի նման սրածայր ու շատ նուրբ բան ◆ Թարթիչների նետերով խոցում է մարդկանց (նիզամի)։
- (փխբ․) խորապես խոցող՝ խոր ցավ՝ վիշտ պատճառող զգացմունք ◆ Բոլորն էլ սառան նրան տեսնելիս, Ալվարդի նետին ո՝վ կդիմանա։ ◆ ՎՄ
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- (պատմ․) գեղարդ, հերձակ, սլաք, փքին, տեգ, վրիժակ, արդն, պատկան
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։