շարվել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʃɑɾˈvɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ շարուել
վանկեր՝ շար•վել
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Բայ
- շարել բայի կրավորականն ու չեզոքը
- հավաքվել, խմբվել (միմյանց մոտ կանգնելով կամ նստելով)
- որոշ հերթականությամբ միմյանցն հաջորդել
- (մրմն․) ընդունվում է շարականգը, ըստ որի պետք է կանգնել ուղիղ, հանգիստ, կրունկները միասին, թաթերը դուրս ներբանի լայնությամբ, ոտքերն ուղիղ, բայց ոչ լարված, կուրծքը փոքր-ինչ բարձր։ Պետք է ողջ մարմնով առաջանալ առանց գոտկատեղում ծալվելու, որովայնը ձիգ, ուսերը հավասարաչափ տարածած, ձեռքերն ազատ ցած՝ ափերով ներս մինչև ազդրերի կեսը, մատները ծալած։ Գլուխը պահվում է ուղիղ և բարձր՝ առանց կզակն առաջ տալու, նայել ուղիղ առաջ։
Հոմանիշներ
[խմբագրել]Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Կ․ Կ․ Բաբայան, Մարմնամարզական տերմինների տեղեկատու բառարան («Հայաստան» հրատարակչություն), Երևան, 1985 — 184 էջ։