շեղ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʃɛʁ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ շեղ
վանկեր՝ շեղ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Բնիկ հնդեվրոպական՝ *skhel- «ծռել, հենել, ծուռ» արմատից, որի *khel- տարբերակից՝ խեղ։ Հմմտ. նաև շաղ (շաղել, շաղիլ)։
Ածական
- թեքությամբ իջնող կամ բարձրացող, հորիզոնականի նկատմամբ անկյուն կազմող գծով իջնող կամ բարձրացող ◆ Շեղ գիծ՝ ճանապարհ՝ լանջ։
- ուղիղ գծի նկատմամբ թեքի տեսք ունեցող, ծուռ, դեպի աջ կամ ձախ փեքված ◆ Շեղ ձեռագիր՝ տառ։
- աղավաղված, ծուռ, ոչ ուղիղ ◆ Շեղ կտրվածք։
- (մրմն․) թեք հարթությունների նկատմամբ 45° անկյան տակ
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- թեք
- ծուռ, խոտոր, խոտորնակ, անուղիղ
- աղավաղ, ծուռ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- շեղ անկյուն - ուղիղ անկյունից մեծ կամ փոքր անկյուն, բութ կամ սուր անկյուն
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Կ․ Կ․ Բաբայան, Մարմնամարզական տերմինների տեղեկատու բառարան («Հայաստան» հրատարակչություն), Երևան, 1985 — 184 էջ։