Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ շ(ը)ն•չել

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

շնչառական գործողություն կատարել, ներշնչել և արտաշնչել
շնչառությամբ նրծծել՝ ներս քաշել
(փխբ․)փչել, արտաժայթքել, արտահոսել ◆ Հրաբուխը հուր է շնչում:Ստեփան Մալխասյանց
(փխբ․) որևէ բանով տոգորվել, ապրել որևէ բանով, համակվել ◆ Նա մեր օրերի խանդավառությամբ ու գաղափարներով է շնչում: (ԳԹ)
(փխբ․) որևէ բանի հատկանիշներով լցվել, որևէ բան պարունակել, որևէ բանի բույր՝ շունչ ունենալ ◆ Օդը գարուն է շնչում: Վահագն Դավթյան
փչել ◆ Շնչեց անուշ մեղմիկ զեփյուռ։ Հովհաննես Հովհաննիսյան

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ дышать (ru) ‎(dyšatʹ), вдыхать (ru) ‎(vdyxatʹ), вдохнуть (ru) ‎(vdoxnutʹ), дохнуть (ru) ‎(doxnutʹ), веять (ru) ‎(vejatʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։