ողորմածություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [vɔʁɔɾmɑt͡sutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ողորմածութիւն

վանկեր՝ ո•ղոր•մա•ծու•թյուն 

Գոյական

1. ողորմած լինելը
2. ողորմած՝ գթառատ արարք՝ վարմունք՝ գործ
3. գործածվում է դերանվանական նշանակությամբ՝
   1. երկրորդ կամ երրորդ դեմքի անձանց փոխարեն՝ աստիճանով ավելի բարձր մարդկանց դիմելիս ◆ Կհաճե՞ արդյոք ձերդ (մեք․)ողորմածությունը շնորհ անել մեզ մոտ։
   2. խոսողն իր փոխարեն՝ որպես նվաստության՝ համեստության՝ խոնարհության արտահայտություն ◆ Աքաղաղը եփեցին ու կերան չորս ծերունիներն ու իմ ողորմածությունը։ (Տ․ Էլլինգեր)

Հոմանիշներ

1. տե՛ս գթասրտություն, կարեկցություն, գութ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ милосердие, милость վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։