ողորմի
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɔʁɔɾˈmi]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ո•ղոր•մի
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- ողորմություն, գութ, ողոքանք ◆ Ծխացող շեներ, ծխացող հանդեր, ողորմի չկա։ Լևոն Միրիջանյան
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- տե՛ս ողորմություն, գութ, գթություն
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- ողորմի ասել - մեռածի համար ողորմի՝ գթություն խնդրել՝ աստված ողորմի ասելով ◆ Մի տխրատեսիլ գուցե գերեզման անցվորականից խնդրե՝ մի բերան ողորմի ասել: Հովհաննես Թումանյան
- ողորմի իրեն - մեռածի նկատմամբ գթություն հայցելու բանաձև ◆ Ողորմի իրեն, իմ Օհան պապին։ (Ակսել Բակունց)
- ողորմի հոգուն - մեռածին հոգուն գթության արժանացնելու արտահայտություն՝ բարեմաղթություն
- ողորմի տալ
- մեռածին բարի հիշել ու գթություն հայցել աստծուց
- որևէ լավ գործի՝ հիշատակի համար երախտագիտության խոսք ասել՝ երախտագիտություն հայտնել՝ աստված ողորմի իրեն՝ հոգին ասելով
- ողորմի աստված - ասում էր ժամերգությունից վերադարձողը հանդիպողներին
- ողորմի նրա կողքի մեռելներին, ողորմին կողքով անցնի - ասվում է վատ մարդկանց մասին, ողորմի տալու արժան չէ
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ[խմբագրել]
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։