ուժեղություն
Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ուժեղութիւն
Վանկեր՝ ու•ժե•ղութ•յուն
Կազմություն[խմբագրել]
Արմատ՝ ուժ, վերջածանցներ՝ -եղ-ություն:
Գոյական
- ուժեղ՝ զորավոր լինելը, ուժեղի հատկությունը ◆ Իր չափազանց ուժեղության պատճառով նա կոչվում էր «շիր», որ նշանակում է առյուծ: (Րաֆֆի)
- ուժգնություն
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- զորեղություն, ամրակազմություն, ջլապնդություն, կարշնեղություն (հնց․), ուժովություն (խսկց․)
- հզորություն, զորավորություն
- ուժգնություն, սաստկություն, թափ
- առողջություն, առողջակազմություն, ամրակազմություն, պնդակազմություն, ամրություն
- կարունակություն, կարողականություն, սեռունակություն
- դիմացկունություն, տոկունություն
- տե՛ս առույգություն
- տե՛ս ազդեցիկություն
- տե՛ս հաստատակամություն, կայունություն
- տե՛ս անառիկություն
- տե՛ս արդյունավետություն, գործունություն
- տե՛ս ընդունակություն, առաջադիմություն
- տե՛ս կենսունակություն
- տե՛ս թնդություն, բարկություն
- ուժգնություն, բարձրություն (ձայնի մասին)
| Ա ներքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ուժեղություն(ը) | ուժեղություններ(ը) |
| Սեռ. | ուժեղության | ուժեղությունների |
| Տր. | ուժեղության(ը) | ուժեղությունների(ն) |
| Հայց. | ուժեղություն(ը) | ուժեղություններ(ը) |
| Բաց. | ուժեղությունից | ուժեղություններից |
| Գործ. | ուժեղությամբ | ուժեղություններով |
| Ներգ. | ուժեղությունում | ուժեղություններում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
|
|
|
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
