Jump to content

ուղեկից

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ու•ղե•կից 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Գոյական

Ածական

  1. մեկի ուղևորության ընկեր
  2. ուղեկցող՝ զուգորդող՝ զուգակցող (երևույթ, հանգամանք և այլն) ◆ Նավթի մշակման ժամանակ փչանում է ուղեկից նավթագազը։ (Սովետական Հայաստան)
  3. (անհնձ․) համընթաց ◆ Ուղեկից քամի։
  4. (փխբ․) կյանքի՝ գործունեության և այլնի անբաժան ընկեր
  5. նույնն է՝ ուղեկից գրող
  6. (գյուղտնտ․) (անտառ․) բնության մեջ՝ բուսատեսակ, որն ապրում է տեղանքի բնորոշ բուսատեսակի հարևանությամբ

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. ճանապարհորդակից, ճանապարհընկեր, ճանափոդակից, ռահակից (հնց․)
  2. տե՛ս ճանապարհակից, ուղեկիցք
  3. տե՛ս ֆուգա

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։
  • Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։