Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ու•ղե•կից

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

մեկի ուղևորության ընկեր
ուղեկցող՝ զուգորդող՝ զուգակցող (երևույթ, հանգամանք և այլն) ◆ Նավթի մշակման ժամանակ փչանում է ուղեկից նավթագազը։ (Սովետական Հայաստան)
(անհնձ․) համընթաց ◆ Ուղեկից քամի։
(փխբ․) կյանքի՝ գործունեության և այլնի անբաժան ընկեր
նույնն է՝ ուղեկից գրող
(գյուղտնտ․) (անտառ․) բնության մեջ՝ բուսատեսակ, որն ապրում է տեղանքի բնորոշ բուսատեսակի հարևանությամբ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ спутник (ru) ‎(sputnik), попутчик (ru) ‎(poputčik), сопроводитель (ru) ‎(soprovoditelʹ), сопутствующий (ru) ‎(soputstvujuščij), сопровождающий (ru) ‎(soprovoždajuščij) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝ campagne

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։
Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։