ունայնաշունչ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [unɑjnɑˈʃunt͡ʃʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ու•նայ•նա•շունչ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. ունայն՝ իզուր՝ աննպատակ կերպով փչվող ◆ ունայնաշունչ հող
  2. (փխբ․) դատարկ, ունայն, ունայնությամբ տոգորված
  3. (փխբ․) ունայնամիտ, անմիտ, դատարկամիտ

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս դատարկ
  2. տե՛ս ինս
  3. տե՛ս սնոտի

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]