չորաթան

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [t͡ʃʰɔɾɑˈtʰɑn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ չո•րա•թան 

Գոյական

1. տե՛ս չորթան ◆ Թանը քամելուց ստացվող պանրանման նյութ, որ գնդերի ձևեն տալիս, չորացնում հետագայում օգտագործելու համար: ◆ Պառավինպատվիրեց մի քիչձավար բերել, մի բուռ չորաթան: (Ակսել Բակունց) ◆ Տան առաջ Սիմոնի կինը և Սալբին արևի տակ փռում էին ձավարը, չորաթանը և բարակ ՄԻթելները: (Ակսել Բակունց)

Հոմանիշներ

1. տե՛ս չորթան

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։