պարտադիր

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [pɑɾtɑˈdiɾ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ պար•տա•դիր 

Ածական

1. անպայմանորեն՝ անվերապահորեն կատարելի կենսագործելի ◆ պարտադիր պայման ◆ դասերի պարտադիր հաճախում
2. օրենդրական կարգով պահանջվող՝ պարտադրվող ◆ ընդհանուր պարտադիր ուսուցում
3. մշտապես՝ միշտ առկա՝ ներկա, մշտական ◆ նա զզվել էր հաշվապահի պարտադիր քրթմնջոցից

Հոմանիշներ

1. ստիպողական, հարկադիր, հարկադրական, պարտադրական, հարկադրիչ, հարկեցուցիչ (հնց․)
2. տե՛ս մշտական

Արտահայտություններ

1. Պարտադիր որոշում - ՍՍՀՄ-ում՝ տեղական իշխանության մարմինների կարգադրություն, որով սահմանվում են բնակչության՝ հիմնարկ-ձեռնարկությունների և այլն հարմար որոշակի պարտավորությունները
2. պարտադիր օրինակ - հոպտարկված գործի օրինակ , որը, որկրում գործող օրենսդրության համաձայն, ներկայացվում է պետական գրապահոցներին կամ այլ կազմակերպությունների

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։