ջահել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ջա•հել 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

ջահել1[խմբագրել]

Ածական[խմբագրել]

  1. (ժղ․) երիտասարդ
  2. առույգ, երիտասարդական ուժերով՝ կայտառությամբ՝ առողջությամբ
  3. երիտասարդին՝ երիտասարդական տարիքին հատուկ, երիտասարդական ◆ Է՜յ դու, ջահե՜լ հպարտ հասարակ, թռար ոսկի աստղի պես։ (Ավետիք Իսահակյան)
  4. երիտասարդական ուժ՝ կորով՝ կենսախնդության արտահայտող ◆ Ինչու՞ իզուր հանգեցնում ես ջահել կրակն աչքերիդ։ Հովհաննես Թումանյան
  5. (փխբ․) ջահերին հատուկ, հնչեղ, առույգ, կենսախինդ ◆ Բայց դեռ բավական հեռվից հնչում էր ջահել ծիծաղը։ (Ժիրայր Ավետիսյան)
  6. (փխբ․) մատղաշ, մատաղ, նորաբույս◆ Ծառն էլ դուր եկավ մի ջահել ծառ։ Հովհաննես Թումանյան
  7. (փխբ․)առհասարակ՝ նոր (նոր սարքած՝ պատրաստած, նորաստեղծ, նորածագ են) ◆ Հնձաններում ջահել գինին էր եռում։ (Ռուբեն Սևակ) ◆ Դրսում մարմարում էր լույսն ու հատիկ-հատիկ կուլ գնում ջահել խավարին։ (Անահիտ Սահինյան)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս երիտասարդ
  2. տե՛ս մատաղ, մատղաշ
  3. տե՛ս նորաբույս

Արտահայտություններ[խմբագրել]

ջահել2[խմբագրել]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բայ[խմբագրել]

  1. (հզվդ․) ջահով լուսավորել
  2. (փխբ․) բռնկել, հրկիզել

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս լուսավորել (1)
  2. տե՛ս բռնկել, հրկիզել
  3. տե՛ս լուսանալ (1)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]