սպասալար

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ սպասալար

վանկեր՝ ս(ը)•պա•սա•լար 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Իրանական փոխառություն՝ միջին պարսկերեն spāh «զորք» և sālār «գլուխ»։

Գոյական

  1. (պատմ․) զորապետ, հրամանատար

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե'ս սպարապետ, զորապետ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]