սրամտություն
Արտաքին տեսք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [sɾɑmtutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ սրամտութիւն
վանկեր՝ ս(ը)•րա•մ(ը)•տութ•յուն
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Գոյական
- սրամիտ լինելը, սրամտի հատկությունը, մարդու մտքի աշխատանքի այն առանձնահատկությունը, որն ունենալու դեպքում նա կարողանում է բացահայտել և խոսքի օգնությամբ (նաև նկարներում) դրսևորել երևույթների նրբությունները, յուրահատկությունները, ստեղծել անսպասելի և ինքնատիպ զուգորդություններ, արագորեն ըմբռնել ինքնատիպ մտքերը և այլն
- սրամիտ խոսք՝ արտահայտություն՝ արարք
- տե՛ս նրբաբանություն
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- ճարտարամտություն, կորովամտություն, արթնամտություն, հնարամտություն, քաջամություն, (հզվդ․) սրադատություն, արագամտություն, մտաբացություն, սուրիմացություն, քաջուղեղություն
- տե՛ս սրախոսոություն
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։
- Ֆ․Հ․ Խլղաթյան, Ոճաբանական տերմինների բառարան տեղեկատու, Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1976 — 111 էջ։