Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ սրութիւն

վանկեր՝ ս(ը)•րութ•յուն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

սուր լինելը, սուրի հատկությունը ◆ Ասեղի սրություն:
սուր՝ սրամիտ արտահայտություն՝ խոսք, սրամտություն ◆ Որտեղի՞ց էր այդ մարդու մոտ այդքան տրամաբանություն, մտքի այդքան սրություն: Սեկ.
լարվածություն, սաստկություն, ուժգնություն
կծուություն, կծվություն
սուր ձև՝ մարմին՝ մաս

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ острота (ru) ‎(ostrota) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։