Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ սրտաբաց

վանկեր՝ ս(ը)ր•տա•բաց

Կազմություն

Արմատ՝ սիրտ, հոդակապ՝ -ա-, արմատ՝ բաց:

սիրտը բաց, ջերմ՝ մտերմական վերաբերմունք ունեցող ◆ Սրտաբաց մարդ։
մտերմական, անկեղծ ու հարազատ, պարզ ու մտերմական ◆ Սրտաբաց զրույց։
սրտաբացություն՝ անկեղծություն ու մտերմություն արտահայտող՝ պարունակող ◆ Սրտաբաց ժպիտ՝ հայացք։
սրտաբացության՝ անկեղծության ու հարազատության վրա հիմնված ◆ Մեր ընկերական կյանքը սրտաբաց: (Վահան Տերյան)
սիրտը բացող, զվարթացնող, ուրախացնող, ուրախությամբ՝ զվարթությամբ տոգորող՝ համակող ◆ Սրտաբաց տեսարաններ։ ◆ Նայի՛ր, նայի՛ր սրտաբաց էս լեն արձակ աշխարհին։ Հովհաննես Թումանյան

անկեղծ, պարզ, սրտագին, բարեսիրտ, լայնասիրտ, լայնսիրտ, (հզվդ․)՝ առատասիրտ, լայնախորհուրդ, (ժղ․)՝ դարդիման, դարդիմանդ, սիրտը բաց, մարդի մարդանա
մտերմական, սրտամոտ, պարզ, անկեղծ, հարազատ
ուրախ, զվարթ, կենսուրախ, խնդուն, ուրախամիտ, ուրախարար

Բաղադրյալ բառեր
սրտաբացել սրտաբացորեն սրտաբացվել սրտաբացություն սրտաբացում

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ open-hearted, warm-hearted, hearty, friendly, affable, genial, sincere, candid գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ открытый (ru) ‎(otkrytyj), откровенный (ru) ‎(otkrovennyj), чистосердечный (ru) ‎(čistoserdečnyj), искренний (ru) ‎(iskrennij), приветливый (ru) ‎(privetlivyj), общительный (ru) ‎(obščitelʹnyj), весёлый (ru) ‎(vesjólyj), откровенно (ru) ‎(otkrovenno), чистосердечно (ru) ‎(čistoserdečno), искренне (ru) ‎(iskrenne) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։