Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր ՝ վա•յե•լել
հաճույքով՝ բավականությամբ ճաշակել
հանգիստ կերպով՝ բավականությամբ օգտագործել իր ստեղծած բարիքները, իր բարիքներից օգտվել
վերացական գոյականների հետ՝ ունենալ, օգտվել մի բանից, արժանանալ ◆ Վայելել
որևէ կարգի բավականություն՝ հաճույք ստանալ՝ քաղել ◆ Սեր վայելեցե՜ք Հովհաննես Թումանյան )
ճաշակել, ըմբոշխնել (բնստ․)
օգտագործել (իր ստեղծած բարիքները)
ապրել, կյանք անցկացնել, կյանքի բաժակը քամել, կյանքի բաժակը մինև մրուրը խմել, կյանք քաշել
տե՛ս ունենալ
օգտվել (մի բանից)
աշխարհը՝ կյանք վայելել
բարով վայելես, բարի վայելես
չվայելե՜ս
վայել՝ պատշաճ՝ հարմար լինել, վայելուչ լինել, սազել
սազական՝ հարմար լինել, պատշաճ լինել
Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայաստան», 1976։ Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան , Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։ Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2 ։
