վավերացում

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [vɑvɛɾɑˈt͡sʰum]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ վաւերացում

վանկեր՝ վա•վե•րա•ցում 

Գոյական

1. վավաերացնելը, վավերացվելը
2. (միգ․) միջազգային իրավական համատեքստում՝ «վավերացում» նշանակում է․ «նման անվանում ունեցող միջազգային գործողություն, որի միջոցով պետությունը միջազգայնորեն հաստատում է իր համաձայնությունը պայմանագրի պարտադիրության վերաբերյալ» («Միջազգային պայմանագրերի իրավունքի մասին» Վիեննայի 1969 թվականի կոնվենցիայի 2(1)(բ) հոդված)
3. (պաշտանվ․) յուրաքանչյուր կողմի համապատասխան մարմնի հաստատմամբ փաստաթղթին (օրինակ՝ պայմանագրին) իրավական ուժ տալու գործընթաց
4. տե՛ս նաև միացում, փաստաթղթային գործիք, վերապահում պայմանագրի դրույթներից, պայմանագիր
5. (մռկ․) տեղեկատվության ճշգրտության, ճշմարտացիության և արժանահավատության ստուգում՝ այն համեմատելով արժանահավատ համարվող սկզբնաղբյուրից ստացած տեղեկությունների հետ կամ կիրառելով լրացուցիչ թեստեր
6. (դիվ․) որոշ դեպքերում պայմանագրի ուժի մեջ մտնելու համար անհրաժեշտ է վավերացում, որը կատարվում է պայմանագրի պաշտոնական ստորագրումից հետո
7. (ռազմ․) հռչակագիր, որով պետությունը (վերապահումներով կամ առանց վերապահումների) ընդունում է կնքված համաձայնագրի

բովանդակությունը

Հոմանիշներ

1. հաստատում, հավաստում, հավաստագրում, վավերագրում (վավերացնելը, վավերացվելը, վավերանալը)
2. տե՛ս օրինավորում

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

անգլերեն՝ ratification, confirmation, verification գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ լատիներեն՝ ratificatio պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ удостоверение (ru) ‎(udostoverenije), подтверждение (ru) ‎(podtverždenije), заверка (ru) ‎(zaverka), засвидетельствование (ru) ‎(zasvidetelʹstvovanije), скрепление (ru) ‎(skreplenije), ратификация (ru) ‎(ratifikacija) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Միգրացիայի ոլորտի տերմինների բառարան, Գյումրի, «Միգրացիայի Միջազգային Կազմակերպություն», 2013 — 175 էջ։
• Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։
• Ֆարիդ Գրիգորյան, Ռազմագիտական տերմինների դպրոցական հայերեն-ռուսերեն թարգմանական-բացատրական բառարան (Մակմիլան-Արմենիա), Երևան, 2006 — 144 էջ։
• Մ․Մ․ Ռոզենտալի, ՄՌ կառավարման բացատրական բառարան (Կասկադ Քնսալթընս), Երևան, 2012 — 68 էջ։
• Լիլիթ Թութխալյան, Դիվանագիտական տերմինների և հապավումների բառարան (Տիգրան Մեծ), Երևան, 2004 — 56 էջ։
• Արծրուն Խանջյան, Ռազմական տերմինների անգլերեն-հայերեն համառոտ բացատրական բառարան, Երևան, 2009 — 39 էջ։