Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ վարձահատույց

վանկեր՝ վար•ձա•հա•տույց

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

վարձահատույց լինել
1. վարձատրել, վարձը վճարել
2. փոխհատուցել, ըստ արժանվույն վարձատրել՝ հատուցել՝ գնահատել՝ փոխարինել
3. (անհնձն․) վարձահատուցվել

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ recompensing, rewarding գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ платя́щий (ru) ‎(platjáščij), распла́чивающийся (ru) ‎(raspláčivajuščijsja), внося́щий пла́ту (ru) ‎(vnosjáščij plátu), заплати́вший (ru) ‎(zaplatívšij), уплати́вший (ru) ‎(uplatívšij), упла́чивающий (ru) ‎(upláčivajuščij), возмеща́ющий (ru) ‎(vozmeščájuščij) վրացերեն՝ ուկրաիներեն՝ що пла́тить (uk) ‎(ščo plátytʹ), що розпла́чується (uk) ‎(ščo rozpláčujetʹsja), платя́чий (uk) ‎(platjáčyj), відшкодо́вуючий (uk) ‎(vidškodóvujučyj) ֆրանսերեն՝

Բաղադրյալ բառեր
վարձահատուցել վարձահատուցվել վարձահատուցում

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ recompense, payment գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ пла́та (ru) ‎(pláta), опла́та (ru) ‎(opláta), отпла́та (ru) ‎(otpláta) վրացերեն՝ ուկրաիներեն՝ пла́та (uk) ‎(pláta), опла́та (uk) ‎(opláta) ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։