վերաբերմունք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [vɛɾɑbɛɾmuŋkʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ վե•րա•բեր•մունք 

Գոյական

  1. մեկի, մի բանի նկատմամբ ցուցաբերվող (ցուցաբերված) մոտեցում, դիրքավորում, դիրքորոշում դիրք, մոտեցում ◆ հոգատար, պատասխանատու վերաբերմունք աշխատանքի նկատմամբ
  2. մեկի, մի բանի մասին մարդու ունեցած կարծիք, տեսակետ, համոզում ◆ որն է ձեր վերաբերմունքը այս խնդրի մասին
  3. մեկի, մի բանի նկատմումբ ցուցաբերված (ցուցաբերվող) վարվելակերպ, վարքագիծ, վարք, վարմունք ◆ նա սկսեց շատ մտերմական և սիրալիր վերաբերմունք ցույց տալ նրանց։ Դերենիկ Դեմիրճյան
  4. (սոց․) մտածողուտյան շրջանակ, որը պահպանվում է ժամանակի ընթացքում և կանխորոշում է սեփականատիրոջը իրերը դիտել այս կամ այն տեսակետից

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. մոտեցում, դիրքորոշում, դիրք, դիրքավորում, վերաբերություն, (վերաբերում մեկի, մի բանի նկատմամբ ցուցաբերվող մոտեցում)
  2. համոզումք, կարծիք, տեսակետ (մի բանի մասին)
  3. տե'ս վարմունք

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Սուսաննա Ասիկյան, Սոցիոլոգիա (Անգլերեն-հայերեն բացատրական բառարան), Երևան, ««Զանգակ» հրատարակչություն», 2015 — 208 էջ։