Հայերեն

ՄՀԱ՝ [tɑɾɑt͡sutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ տարածւթիւն

վանկեր՝ տա•րա•ծութ•յուն

Ստուգաբանություն

Գոյական

բոլոր չափումներով և ուղղություններով ձգված անսահմանափակ ընդարձակություն
(փխբ․) նյութի գոյության համընդհանուր հիմնական օբյեկտիվ ձևերից մեկը, որը բնորոշվում է տարածականությամբ և ծավալով
երկու կետերի միջև ընկած հեռավորությունը
որևէ բանով զբաղեցրած՝ որևէ բանի հատկացրած տեղ՝ վայր, երկրի մակերևույթի որոշակի սահմաններով շրջափակվող հատված ◆ Դպրոցի երեք կողմը անմարդաբնակ տարածություն էր։ (Ակսել Բակունց)
տեղ, միջոց ◆ Սրահի մեջտեղ գոյացավ մի դատարկ տարածություն:
մակերևույթ, մակերես ◆ Պատի հարթ տարածության վրա որմնանկարներ կան։
ծավալ ◆ Սենյակի ամբողջ տարածության կեսը՝ առաստաղից մինչև հատակը, բռնել էր հնատիպ հսկայական գրապահարանը։
(փխբ․) զարգացման աստիճանների, հասարակական դիրքի, պաշտոնի և այլն միջև եղածտարբերություն, միմյանց բաժանող տարբերություն ◆ Մեծ էր այն տարածությունը, որ բաժանում էր նրան իր սիրածից։
(փխբ․) (հռետ․) ժամանակի հատված՝ միջոց, ժամանակամիջոց (առավելապես՝ ժամանակ բառի հետ) ◆ Ժամանակի այն տարածությունը, որ ընկած է երկու պատերազմների միջև, մեծ չէ։
(մսնգ․) ձգող սարքում երկու զույգերի միջև եղած չափ, տարածություն
(պաշտանվ․) մատերիայի հիմնական հատկություն (ատրիբուտ)

Հոմանիշներ

տարածք, հեռավորություն
տե՛ս անջրպետ
տե՛ս մակերևույթ
տե՛ս մակերես
տե՛ս ծավալ
տե՛ս տարբերություն
ճանապարհ, ճամփա, ուղղի (հնց․) աղագ, եղագ, ռահ
(փիլ․) տե՛ս ժամանակ և տարածություն

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ space, displacement գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ пространство (ru) ‎(prostranstvo), расстояние (ru) ‎(rasstojanije), дистанция (ru) ‎(distancija), разводка (ru) ‎(razvodka) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Լ․ Մուղնեցյան, Մասնագիտական տերմինների բացատրական բառարան, Գյումրի, «Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարանի տպագրություն», 2007 — 268 էջ։
Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։
Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։