տարվել
Արտաքին տեսք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tɑɾˈvɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ տարուել
վանկեր՝ տար•վել
Բայ
- տանել բայի կրավորականն ու չեզոքը ◆ Եկան օրեր ու անցան ու ինձ ոչինչ չմնաց… Գարնան անուշ ծաղկանց պես, վարդերի պես հրահրուն, հողմով տարված հեռացան ու ինձ ոչինչ չմնաց։ (Վահան Տերյան)
- խաղի՝ գրազի մեջ տանուլ տալ ◆ Հիմա տեսա՞ր, որ տարված ես, - ասում է ծերունին դառնալով դեպի Փարիշանը… հիմա տուր գրավս։ (Րաֆֆի)
- որևէ բան տանուլ տալ` կորցնել, տանուլ տալ (հատկապես փող` թղթախաղի մեջ) ◆ - Տո ախմախ, փող ես տարվել, տուր էլի՜, փող չունեիր, ո՞ւր էին խաղում։ (Րաֆֆի)
- հրապուրվել, հափշտակվել, գրավվել ◆ Նայում եմ տարված, մոռացված, անթարթ։ Վազում են, վազում ջրերը անվերջ։ Եղիշե Չարենց
- կլանվել, անձնատուր լինել, ամբողջովին ենթարկվել, իրեն ամբողջովին նվիրել (որևէ բանի) ◆ Երբեմն այնպես էր տարվում այդ աշխատանքով, որ մոռանում էր թե դիվանատուն գնալու ժամը, թե առավոտյան հացը։ Ստեփան Զորյան ◆ Խոսակցությամբ տարված՝ նրանք չնկատեցին, թե ինչպես ժամանակն անցավ։ (Նար-Դոս) ◆ Հովը դեմքիս ցողեր ցանի, Հովից ծառերն օրորվեն, Տարվեմ խաղով ծիածանի կածաններում մոլորվեմ։ Հրաչյա Հովհաննիսյան
- (փխբ․) մղում ունենալ, մղվել
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- պարտվել, հաղթվել, տանուլ տալ
- հրապուրվել, հափշտակվել, գերվել, գայթակղվել, հմայվել, զմայլվել, թովվել, դյութվել, ուշքը գնալ, ուշքը գլխից(ը) գնալ, ուշքը երթալ
- կլանվել, զբաղվել, խելքը մի բանի տալ (մի բանի լինել), անձնատուր լինել
- մղվել, քշվել, հրվել
Խոնարհում | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։