տանել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ տա•նել 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բայ

  1. մի տեղից մի այլ տեղ տեղափոխել ◆ Նա կտեսնի վագոնները, որոնք հարյուրավոր մարդ են տանում երկաթգծերի վրայով։ (Ակսել Բակունց)
  2. հեռացնել ◆ Դու պիտի այդ Գարեգինին տանես գյուղից։ Սերո Խանզադյան
  3. մի բան՝ մեկին մի տեղ հասցնել ◆ Նամակը տարավ նա Ռշտունյաց Գարեգին իշխանին։ (Րաֆֆի)
  4. դեպի որևէ տեղ ուղղվել՝ ձգվել ◆ Ճանապարհը տանում է Սասուն։
  5. հասցնել՝ հանգեցնել մի բանի ◆ Դա նրան դեպի անկում է տանում:
  6. առաջ շարժելով՝ քշելով մեկին՝ մի բան հասցնել՝ մոտեցնել (մի տեղի՝ մի բանի) ◆ Տավարը հանդ է տարել:
  7. իր շարժման ուժով ձգել, իր հետ վերցնել, իր ուժին ենթարկելով քշել՝ քաշել (քամու՝ ջրի՝ մարդկային հոսանքի և այլնի մասին) ◆ Մեզպեսներին ջուրն է բերել, ջուրն էլ իր հետ կտանի: Հովհաննես Հովհաննիսյան
  8. անհայտացնել, կորստի մատնել, անվերադարձ կերպով հեռացնել, զրկել մի բանից (փխբ․) ◆ Քեզ հետ տարար երգեր ու սեր, տարար գարունն իմ սրտես։ (Ավետիք Իսահակյան)
  9. բռնությամբ վերցնել, թալանել, կողոպտել ◆ Ճամփին թշնամի գորքերը վրա տվին… ամեն բան տարան: Հովհաննես Թումանյան
  10. գողանալ ◆ Ո՞վ է տարել փողը։
  11. կրել, փոխադրել ◆ Բանվորները քար ու կիր էին տանում շենքի համար։
  12. մեկի մոտ հասցնել, ներկայացնել ◆ Հիվանդին տարան բժշկի մոտ։
  13. խլել, հափշտակել, փախցնել ◆ Սիրեցի, յարս տարան: (Ավետիք Իսահակյան)
  14. գերել, գերեվարել ◆ Միայն մեր գյուղից թուրքերը 1000 հոգի տարան:
  15. կրել, տոկալ, դիմանալ, համբերել ◆ Մեր սերունդը շատ տանջանքներ է տարել:
  16. խաղը շահել, մրցության մեջ հաղթող հանդիսանալ ◆ «Արարատն» այսօր տարավ «Սպարտակին»։
  17. վերցնել, կանչել, ուղարկել (բանակ, որևէ գործի և այլն) ◆ Ո՞ր թիվն են տանելու: (Ակսել Բակունց)
  18. մոտեցնել ◆ Թաշկինակը տարավ աչքերին։ Դերենիկ Դեմիրճյան
  19. ուղղություն տալ, վարել, ընթացք տալ ◆ Քննությունը՝ գործը՝ խոսակցությունը իր ուզածի ձևով տարավ:
  20. առաջնորդել ◆ Գյուղացին նրան տարավ պայմանավորված տեղը։
  21. կողմնակից՝ գործակից՝ հետևորդ դարձնել ◆ Հայերին կտանենք մեր ճանապարհով։ Դերենիկ Դեմիրճյան
  22. ուղեկից դարձնել, իր հետ վերցնել ◆ Հայրը նրան երբեմն իր հետ որսի էր տանում:
  23. նվիրել, ընծայել ◆ Մատանին նորահարսին տարավ:
  24. շփել, քսել ◆ Շնորհալի ձեռքով տանում էր նա դեղդիրը կոպերի միջով։ (Րաֆֆի)
  25. հաղորդել, հայտնել, հասցնել (մի տեղ գնալով) ◆ Տեղեկություն՝ լուր՝ զեկույց՝ հրաման տանել:
  26. մտցնել, խոթել ◆ Ձեռքը տարավ գրպանը
  27. հանդուրժել, համբերել ◆ Չտանելով հին կյանքը էլ… նրանք կռվի էին ելել։ Եղիշե Չարենց
  28. իբրև կաշառք մատուցել՝ տալ կամ վերցնել ◆ Երկու գյուղից էլ շատ յուղ ու պանիր, գորգ ու կարպետ են տարել հագար ու մի չինովնիկ։ (Ակսել Բակունց)
  29. հրավիրել, կանչել ◆ Խնջույքի՝ հյուրսիրության՝ ճաշարան՝ տուն տանել:
  30. անցկացնել մի տեղ, մի տեղ մտցնել, ներս մտցնել ◆ Պահակները թույլ չտվին «հյուրին» գործարան տանել:
  31. մաշել, քրքրել ◆ Շատ թափառելուց թփերն ու փշերը հագի շորերը տանում են: Հովհաննես Թումանյան
  32. ստանալ, վերցնել ◆ Ամեն մեկն իր բաժինը տարավ:
  33. վնասել, փչացնել ◆ Արտը կարկուտը տարել է:
  34. քաշելով շարժման մեջ դնել, առաջ շարժել ◆ Տրակտորը տանում է հսկայական մեքենան։
  35. քաշել (ակոս, գիծ և այլն) ◆ Վերևի գիծը ծուռ ես տարել: ◆ Ունանը ոչ մի ակոս ծուո չէր տանի: (Ակսել Բակունց)
  36. որևէ համ կամ հոտ վերացնել
  37. պարունակել, տեղավորել իր մեջ ◆ Պարկը որքա՞ն ցորեն է տանում:
  38. կնության առնել, ամուսնանալ ◆ Հայկը Արշակի աղջկան տարավ:
  39. արտահանել, շուկա՝ վաճառքի հանել ◆ Հայ վաճառականները ամեն կարգի ապրանքներ էին տանում Բաբելոն և Ասորեստան։
  40. փոխադրել, տեղափոխել ◆ Բանտարկյալներին աշխատանքային գաղութ տարան:
  41. անց կացնել, ձգել, գցել ◆ Հլա մի նայիր, թե ինչ տեղով են տարել ջրի խողովակները։ Սերո Խանզադյան
  42. գրավել, հափշտակել (փխբ․) ◆ Սիրտը՝ հոգին՝ ուշք ու միտքը՝ խելքը տանել:
  43. վարել մի գործ, կատարել ◆ Շինարարությունը տանում են անհատները։
  44. պաշտոնի նշանակել ◆ Նրան մինիստր տարան:

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տեղափոխել, փոխադրել, կրել (մի տեղից մի այլ տեղ)
  2. տե՛ս հեռացնել
  3. հասցնել (մի բան՝ մեկից մի այլ տեղ)
  4. ուղղվել, ձգվել, հասցնել (դեպի որևէ տեղ)
  5. հանգեցնել, հասցնել (մի բանի)
  6. քշել
  7. անհայտացնել
  8. հեռացնել
  9. զրկել (մի բանից)
  10. տե՛ս գողանալ
  11. տե՛ս խլել
  12. տե՛ս գերել
  13. հասցնել, ներկայացնել (մեկի մոտ)
  14. շահել, հաղթել, հաղթանակ տանել (մրցության մեջ)
  15. վարել, ուղղել
  16. տե՛ս առաջնորդել
  17. վերցնել, կանչել, զորակոչել (ժղ․)
  18. դիմանալ, տոկալ, համբերել, կրել
  19. վերցնել
  20. տե՛ս քսել
  21. հաղորդել, հայտնել, հասցնել
  22. տե՛ս մտցնել
  23. տե՛ս հանդուրժել
  24. տե՛ս հրավիրել
  25. անցկացնել, ներս մտցնել
  26. տե՛ս ստանալ
  27. տե՛ս վնասել
  28. քաշել
  29. պարունակել, տեղավորել, ամփոփել, առնել (իր մեջ)
  30. տե՛ս ամուսնանալ
  31. տե՛ս արտահանել
  32. գցել, ձգել, անցկացնել
  33. կատարել, վարել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. տանել բերել
    1. (մի բան) այս ու այն կողմ շարժել
    2. ծանր ու թեթև անել, կշռադատել
    3. ասվում է, երբ մեկը բոլորովին անսպասելիորեն մեկին վիրավորական կամ անակնկալ մի բան է ասում
  2. տանել տալ
    1. մեկի միջոցով մի բան տեղափոխել՝ ուղարկել, մեկին մի բան տեղափոխել տալ
    2. տե՛ս տանուլ տալ
  3. տանող տանողի է - ով հասնում է տանում է՝ վերցնում է, ով կարող է տանում է, բոլորը տանում են
  4. մի կողմ տանել
    1. առանձնացնել, մեկուսացնել, առանձին տեղ տանել
    2. դենը տանել, կորցնել (առավելապես հրամայականով)
  5. տանել հետ բերել - որևէ աղջկա տանել մի քանի օր պահել և հետ ուղարկել, պատվազրկել, անարգել

Աղբյուրներ[խմբագրել]

Ստացված է «https://hy.wiktionary.org/w/index.php?title=տանել&oldid=1779874» էջից