տեղացի
Արտաքին տեսք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tɛʁɑˈt͡sʰi]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ տեղացի
վանկեր՝ տե•ղա•ցի
Կազմություն
[խմբագրել]Գոյական
- որոշակի տեղի բնակիչ, նույն տեղի բնակիչ ◆ Լառ-Մարգարը տեղացի չէ։ (Ակսել Բակունց)
Ածական
- տեղի, նույն տեղի, տեղական ◆ Կռվողներին վախենում էին մոտենալ նույնիսկ տեղացի ոստիկանները։ (Գարեգին Սևունց)
- դրվելով հարցական և ցուցական դերանուններից հետո՝ ցույց է տալիս որ տեղի բնակիչ՝ բնիկ լինելը ◆ Գոնե ասացեք, դուք ո՞վ եք, և ո՞ր տեղացի: (Րաֆֆի)
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- տեղաբնակ, տեղաբնակիչ
- տեղաբնիկ, տեղաբնակ, բնիկ, բնաշխարհիկ, հնաբնակ, հնաբնակիչ, հնաբնիկ, նախաբնիկ, բնորդի, ընդոծին, ընդածին, անդրածին, անդրենածին, (հզվդ․)՝ ներացի, երկրացի, ներաբնակ, այդրենածին, աշխարհածին, աշխարհածնունդ, աշխարհեցի, ինքնագավառացի, ինքնագավառեցի
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- ո՞ր տեղացի ես - ասում են հանդիմանաբար մեկին, որ ակնհայտ անընդունելի պայման է առաջարկում (իբրև թե խամ-խամ բաներ է ասում՝ բայդ տեղի պայմաններին անտեղյակ լինելով)
Ի արտաքին հոլովում | ||
Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
Ուղղ. | տեղացի(ն) | տեղացիներ(ը) |
Սեռ. | տեղացիի | տեղացիների |
Տր. | տեղացիի(ն) | տեղացիների(ն) |
Հայց. | տեղացիի(ն) | տեղացիների(ը) |
Բաց. | տեղացիից | տեղացիներից |
Գործ. | տեղացիով | տեղացիներով |
Ներգ. | (տեղացիում) | (տեղացիներում) |
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։