Jump to content

տոչորել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [tɔt͡ʃʰɔˈɾɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ տոչորել վանկեր՝ տո•չո•րել 

Կազմություն

[խմբագրել]

Արմատ՝ տոչոր, վերջածանց՝ -ել:

Բայ

  1. այրել, վառել, կիզել  Կեսօրվա արևը տոչորում էր մարդուն։  Վաղ առավոտյան, երբ արեգակը դեռ չէր սկսել տոչորել, Աբդուլը վազեց իր բարի, քաղցրաբարո վարժապետի… մոտ։ (Րաֆֆի)
  2. չորացնել, խանձել  Երաժշտը և տոթը տոչորել են արտերը։  Ցերեկվա տոթը այն աստիճան տոչորում է, ցամաքեցնում է հասունացած արտերը, որ հնձելու միջոցին հասկերից հատիկները թափվում են։ (Րաֆֆի)
  3. սաստիկ ծարավով տանջել, պապակեցնել  Ծարավը տոչորում էր ճամփորդներին։
  4. (փխբ․) կարոտի՝ սիրո՝ որևէ ցանկության բուռն՝ այրող զգացումով տանջել, հանգիստ չտալ, տանջել  Հայրենյաց կարոտն սիրտս է տոչորում: (Րաֆֆի)  Լոկ փառասիրական հաշիվներ չէին, որ կտոչորեին յուր արյունը։ (Արփիար Արփիարյան)
  5. (հնց․) բուռն կարոտից՝ սիրուց՝ տարփանքից տանջվել՝ տառապել
  6. բորբոքել, կրակը արծարծել
  7. (փխբ․) ներքին տապով այրել, վառել  Եվ քո թախիծը, դարձյալ քո սրտում, Մենակ քո անձը պիտի տոչորի: Հովհաննես Թումանյան

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. այրել, վառել, կիզել
  2. տե՛ս խանձել, չորացնել
  3. պապակեցնել, ծարավեցնել
  4. տե՛ս տանջել, տվայտել

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]