տրաքել
Արտաքին տեսք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tɾɑˈkʰɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ տ(ը)•րա•քել
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Բայ
- ճայթյունով կոտրվել, ճայթել ◆ Թթվի ամանը տրաքեց:
- ներքին ուժերի ճնշումից՝ կուտակումից կամ մեծ լարումից պատռվել, պայթել ◆ Չլինի՞ տամար տրաքեց: (Ակսել Բակունց)
- ուժեղ ձայն արձակելով բացվել ◆ Նորեն շամպանիայի շշերը տրաքեցին: (Շիրվանզադե)
- արձակվել, պայթել, կրակվել (հրազենի մասին)
- մի բանով առատ լինել, լիքը լինել, շատ-շատ լինել ◆ Գորգերից տունը տրաքում է:
- (փխբ․) նախանձից՝ չարությունից տեղ չգտնել՝ ինքն իրեն ուտել ◆ Հարսը նախանձից քիչ էր մնում տրաքի: Հովհաննես Թումանյան
- հոգնածությունից ուժասպառ լինել, հալից ընկնել ◆ Ամբողջ օրը չարչարվելուց տրաքում է:
- շունչը փչել ◆ Կովը յոնջա կերավ ու տրաքեց:
- խիստ նեղվել, անհանգստություն զգալ
- շրխկոցով իջնել մեկի կամ մի բանի վրա ◆ Ապտակը տրաքեց երեսին։
- չափից դուրս ուտել կամ խմել, ուռչել ◆ Էնքան է լակել, որ տրաքում է:
- (փխբ․) խիստ հուզվել, հուզված՝ գրգռված՝ անհանգիստ վիճակում լինել, իրեն զսպել չկարողանալ, պայթել ◆ -Թողե՛ք, անաստվածնե՛ր, թողե՛ք, թե չէ կտրաքեմ: (Շիրվանզադե)
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- ճայթել, կոտրվել, ճեղքվել, տրաքվել (ժղ․)
- պատռվել, պայթել
- բացվել
- պայթել, կրակվել, արձակվել
- տե՛ս նախանձել
- տե՛ս տկռել
- տե՛ս սատկել
- տե՛ս բարկանալ
- տե՛ս տրաքտրաքել
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Խոնարհում | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։