Jump to content

տրաքել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ տ(ը)•րա•քել 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Բայ

  1. ճայթյունով կոտրվել, ճայթել ◆ Թթվի ամանը տրաքեց:
  2. ներքին ուժերի ճնշումից՝ կուտակումից կամ մեծ լարումից պատռվել, պայթել ◆ Չլինի՞ տամար տրաքեց: (Ակսել Բակունց)
  3. ուժեղ ձայն արձակելով բացվել ◆ Նորեն շամպանիայի շշերը տրաքեցին: (Շիրվանզադե)
  4. արձակվել, պայթել, կրակվել (հրազենի մասին)
  5. մի բանով առատ լինել, լիքը լինել, շատ-շատ լինել ◆ Գորգերից տունը տրաքում է:
  6. (փխբ․) նախանձից՝ չարությունից տեղ չգտնել՝ ինքն իրեն ուտել ◆ Հարսը նախանձից քիչ էր մնում տրաքի: Հովհաննես Թումանյան
  7. հոգնածությունից ուժասպառ լինել, հալից ընկնել ◆ Ամբողջ օրը չարչարվելուց տրաքում է:
  8. շունչը փչել ◆ Կովը յոնջա կերավ ու տրաքեց:
  9. խիստ նեղվել, անհանգստություն զգալ
  10. շրխկոցով իջնել մեկի կամ մի բանի վրա ◆ Ապտակը տրաքեց երեսին։
  11. չափից դուրս ուտել կամ խմել, ուռչել ◆ Էնքան է լակել, որ տրաքում է:
  12. (փխբ․) խիստ հուզվել, հուզված՝ գրգռված՝ անհանգիստ վիճակում լինել, իրեն զսպել չկարողանալ, պայթել ◆ -Թողե՛ք, անաստվածնե՛ր, թողե՛ք, թե չէ կտրաքեմ: (Շիրվանզադե)

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. ճայթել, կոտրվել, ճեղքվել, տրաքվել (ժղ․)
  2. պատռվել, պայթել
  3. բացվել
  4. պայթել, կրակվել, արձակվել
  5. տե՛ս նախանձել
  6. տե՛ս տկռել
  7. տե՛ս սատկել
  8. տե՛ս բարկանալ
  9. տե՛ս տրաքտրաքել

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]