փթել

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [pʰtʰɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ փ(ը)•թել 

Բայ

1. տե՛ս փտել ◆ Էն պաղ դիակն էլ հողի տակ կծածկեն հիմա, կգան տարիքն անտարբեր, Ու նա կփթի, նա հող կդառնա։ Հովհաննես Թումանյան

Հոմանիշներ

1. նեխել, հոտել, քայքայվել, փչանալ, ավրկել, (արևմտհ․), ժողխել, ծյուրել, ծրորել,
2. հողանալ
3. տե՛ս լխկել
4. տե՛ս զառամել
5. տե՛ս հնանալ
6. տե՛ս խարխել

Արտահայտություններ

Խոնարհում

Անորոշ դերբայ փթել Ենթակայական դերբայ փթող Հարակատար դերբայ փթած Համակատար դերբայ փթելիս Անկատար դերբայ փթում Վաղակատար դերբայ փթել Ապակատար դերբայ փթելու Ժխտական դերբայ փթի անձ եզակի հոգնակի առաջին երկրորդ երրորդ առաջին երկրորդ երրորդ Սահմանական եղանակ ես դու նա մենք դուք նրանք Անկատար ներկա փթում եմ փթում ես փթում է փթում ենք փթում եք փթում են Անկատար անցյալ փթում էի փթում էիր փթում էր փթում էինք փթում էիք փթում էին Ապակատար ներկա փթելու եմ փթելու ես փթելու է փթելու ենք փթելու եք փթելու են Ապակատար անցյալ փթելու էի փթելու էիր փթելու էր փթելու էինք փթելու էիք փթելու էին Վաղակատար ներկա փթել եմ փթել ես փթել է փթել ենք փթել եք փթել են Վաղակատար անցյալ փթել էի փթել էիր փթել էր փթել էինք փթել էիք փթել էին Անցյալ կատարյալ փթեցի փթեցիր փթեց փթեցինք փթեցիք փթեցին Ըղձական եղանակ ես դու նա մենք դուք նրանք Ապառնի փթեմ փթես փթի փթենք փթեք փթեն Անցյալի ապառնի փթեի փթեիր փթեր փթեինք փթեիք փթեին Պայմանական եղանակ ես դու նա մենք դուք նրանք Ապառնի կփթեմ կփթես կփթի կփթենք կփթեք կփթեն Անցյալի ապառնի կփթեի կփթեիր կփթեր կփթեինք կփթեիք կփթեին Հարկադրական եղանակ ես դու նա մենք դուք նրանք Ապառնի պիտի փթեմ պիտի փթես պիտի փթի պիտի փթենք պիտի փթեք պիտի փթեն Անցյալի ապառնի պիտի փթեի պիտի փթեիր պիտի փթեր պիտի փթեինք պիտի փթեիք պիտի փթեին Հրամայական եղանակ դու դուք Ապառնի փթի՛ր փթե՛ք

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

անգլերեն՝ mold գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ гнить (ru) ‎(gnitʹ), прогнивать (ru) ‎(prognivatʹ), прогнить (ru) ‎(prognitʹ), загнивать (ru) ‎(zagnivatʹ), загнить (ru) ‎(zagnitʹ), сгнивать (ru) ‎(sgnivatʹ), сгнить (ru) ‎(sgnitʹ), тлеть (ru) ‎(tletʹ), истлевать (ru) ‎(istlevatʹ), истлеть (ru) ‎(istletʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։