քերականություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [kʰɛɾɑkɑnutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ քերականութիւն

վանկեր՝ քե•րա•կա•նութ•յուն 

Գոյական

1. լեզվի մեջ պատմականորեն կազմավորված և օբյեկտիվորեն գոյություն ունեցող, բառերի փոփոխությունների, նախադասությունների մեջ նրանց կապակցությունների և խոսքի կառուցման համար գործադրվող կանոնների ամբողջությունը
2. նույնն է՝ քերականագիտություն
3. որևէ լեզվի քերականական կառուցվացքի ուսումնասիրությունը ներկայացնող աշխատություն, գիրք
4. (լեզվբ․) ուսմունք լեզվի քերականության կառուցվածքի և քերականական կարգերի մասին
5. որևէ լեզվի քերականական կառուցվածքը

Հոմանիշներ

1. գրամարտկությւն(գրաբար), քերական, քերթողություն, քերթողություն, քերդություն

Արտահայտություններ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ grammar ռուսերեն՝ грамматика (ru) ‎(grammatika) հունարեն՝ գերմաներեն՝ Grammatik դանիերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝ grammaire

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։