քերականություն
Արտաքին տեսք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kʰɛɾɑkɑnutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ քերականութիւն
վանկեր՝ քե•րա•կա•նութ•յուն
Գոյական
- լեզվի մեջ պատմականորեն կազմավորված և օբյեկտիվորեն գոյություն ունեցող, բառերի փոփոխությունների, նախադասությունների մեջ նրանց կապակցությունների և խոսքի կառուցման համար գործադրվող կանոնների ամբողջությունը
- նույնն է՝ քերականագիտություն
- որևէ լեզվի քերականական կառուցվացքի ուսումնասիրությունը ներկայացնող աշխատություն, գիրք
- (լեզվբ․) ուսմունք լեզվի քերականության կառուցվածքի և քերականական կարգերի մասին
- որևէ լեզվի քերականական կառուցվածքը
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- գրամարտկությւն(գրաբար), քերական, քերթողություն, քերթողություն, քերդություն
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Թարգմանություններ | |
|
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։