քմահաճույք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kʰmɑhɑˈt͡ʃujkʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ քմահաճոյք
վանկեր՝ ք(ը)•մա•հա•ճույք
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- մեկի կամայական ցանկությունը, այն, ինչ որ մեկը ցանկանում է, առանց հաշվի առնելու իրադրությունը, հանգամանքները, շրջապատի կարծիքը և այլն, կապրիզ ◆ Թագավոր է ու թագավորի քմահաճույք. հանկարծ հրաման արավ, որ էլ փինաչությունը չըպիտի լինի։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Ու հանկարծ քմահաճույք մը կունենար, երիտասարդը իր ճաշակովը հագվեցնելու կ'ելլեր։ (Գրիգոր Զոհրապ)
- իր կամքը թելադրելու, իր կամայական ցանկությունները կատարելու մղում, ցանկություն, ձգտում
- անհասկանալի՝ առեղծվածային թվացող, անբացատրելի արարք, վարքագիծ
- կամայական արարք, վերաբերմունք
- (փխբ․) անբացատրելի, անհասկանալի հանգամանք ◆ Դիպվածի՝ բախտի քմահաճույք:
Հոմանիշներ[խմբագրել]
քմահաճություն, կամայականություն, քմահաճոյություն (հզվդ․), քմայք, քմավարություն, կամշոտություն, կամագնացություն, կամահաճություն, ինքնակամություն, ինքնագլուխություն
Արտահայտություններ[խմբագրել]
բախտի քմահաճույքին թողնել - տեր-տիրական չկանգնել, անտեր թողնել՝ ձգել ◆ Նախարարները մի-մի կողմ են քաշվում և թողնում են երկիրը բախտի քնամաճույքին: Դերենիկ Դեմիրճյան
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։