քնար
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kʰnɑɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ քնար
վանկեր՝ ք(ը)•նար
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Փոխառություն՝ ասորերեն kennārā:
Գոյական
- հին լարավոր երաժշտական գործիք, որը նվագում էին մատներով կամ փոքրիկ փղոսկրյա փայտիկով
- բանաստեղծական ձիրքի, տաղանդի խորհրդանիշ (փխբ․)
- բանաստեղծական արվեստ, քերթություն (փխբ․)
- բանաստեղծությունների ժողովածու (փխբ․)
- հյուսիսային երկնակամարի համաստեղություններից մեկը, որի մեջ է մտնում Վեգա պայծառ աստղը (աստղգ․)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- փանդիռ, տավիղ
- տե՛ս բանաստեղծություն
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։