Jump to content

զրադաշտական

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [zɾɑdɑʃtɑˈkɑn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ զ(ը)•րա•դաշ•տա•կան 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Ածական

  1. զրադաշտ մարգարեին հատուկ, զրադաշտի հորինած ◆ Զրադաշտական ատրուշանների անշիջանելի կրակներն էին վառվում։ (Րաֆֆի) ◆ Արքան ատյան է բաց արել՝ քննելու զրադաշտական և քրիստոնեական կրոնները։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Ամեն մի զրադաշտական սովորություն ուներ յուր տան մեջ պահել մի սոխակ։ (Րաֆֆի)

Գոյական

  1. զրադաշտականության հետևորդ ◆ Էն պետությունները՝ զրադաշտական թե իսլամ, որոնց հավատարիմ հարկատուն է նա։ Հովհաննես Թումանյան

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. կրակապաշտ (կրոն․) (պատմ․), հրապաշտ, մոգ, մոզդեզն
  2. զրադաշտյան, մազդենիկ, մազդեզական, զենդական

Արտահայտություններ

[խմբագրել]
  1. զրադաշտական օրենք, կրոն, վարդապետություն - զրադաշտի քարոզած կրոնը, որ ճանաչում էր բարու և չարի աստվածներ և պատվիրում էր կրակը պաշտել

Աղբյուրներ

[խմբագրել]